Wspólnie z Oazą młodzieżową świętowaliśmy Rejonowy Dzień Wspólnoty w Kasparusie

Nasza radość jest tym większa, że mogliśmy przeżywać ten dzień, po tak trudnym czasie. Wszyscy zostaliśmy „przeprowadzeni przez pustynię”. Pustynia jest trudna do przebycia. Niewiele bowiem można znaleźć na niej pokarmu. Brak wody. Ze wszystkich stron czyhają zagrożenia. Niejednokrotnie doświadczyliśmy swoich pustyń. Ale naszą wspólną pustynią, była i właściwie jest pandemia…   Jednak im więcej oaz w życiu, tym łatwiej przejść  przez pustynię. Ks. Franciszek Blachnicki powtarzał, że „każdy trud jest do pokonania”.  

Rejonowy Dzień Wspólnoty był kolejną  oazą, dotarliśmy do źródła życia, na spotkanie z żywym Bogiem w Eucharystii. Przyjechaliśmy  aby spotkać Boga w naszej wspólnocie  i w drugim człowieku.   Był to czas umocnienia i radości! Czas  jedności  i miłości w Naszej Wspólnocie… w Naszej Rodzinie Domowego Kościoła… taki czas od serca dla siostry i brata…  

Czas „ wyczulonego spojrzeniem miłości, by dostrzec drugą osobę 
z jej troskami, problemami i cierpieniem”   (list Kręgu Centralnego DK – maj 2020) .  

Zaczęliśmy od zawiązania wspólnoty. Następnie bardzo uroczysta eucharystia odprawiana przez trzech kapłanów, której przewodniczył nasz Moderator Diecezjalny DK KS. Łukasz. Słowo Boże wygłosił KS. Arek Moderator Rejonu.  Natomiast  
Ks. Darek gospodarz Parafii mszę odprawił  w intencji  KS. Arka, który obchodził  26 czerwca urodziny.
 

 Pragniemy od serca podziękować KS. Darkowi za JEGO otwarte serce dla DK  
i gościnę… czuliśmy się jak w domu rodzinnym… jak u mamy… Było nam u Ks. tak dobrze, że nie chciało się wracać…  
Dziękujemy KS. Łukaszowi  za piękną Eucharystię  i KS. Arkowi za  piękne kazanie.   
Dziękujemy  również     wszystkim   uczestnikom za   ich obecność i świadectwo.   Dziękujemy za wygłoszone, przepiękne świadectwa Danusi, Lidce i Jackowi, Jolce 
i  Zdzisiowi, Kasi i Piotrowi. Wasze słowa poruszały i umocniły  nas wszystkich. Piękne jest to Wasze niezwykłe zaufanie Panu, adekwatne do wczorajszej ewangelii… Pragniemy podziękować Andrzejowi za przygotowanie liturgii, Wioli i Jackowi oraz chórkowi za oprawę muzyczną, oraz wszystkim którzy się włączyli w Eucharystię. Trudno wszystkich wymienić. Na Madzi i Piotrka  ręce składamy podziękowanie za ogromne zaangażowanie ich kręgu,  za przygotowanie terenu, całą obsługę uczestników  wraz z atrakcją puszczania baniek… Wszystkim którzy się zaangażowali WIELKIE PODZIĘKOWANIA OD SERCA.   
Niech nikt nie czuje się pominięty. Niech Pan będzie uwielbiony w każdym uczestniku. Jesteśmy poruszeni Waszą postawą i bardzo się cieszymy, że staramy się budować rodzinę Domowego Kościoła. 
Osobne podziękowania kierujemy do młodzieży, która również bardzo angażowała się w pomoc i opiekę nad dziećmi.  

To wszystko na CHWAŁĘ PANA.  

Niech Wam Wszystkim Pan Błogosławi i Strzeże.  

                                                Para Rejonowa 

                                                Danka i Zbyszek