Mój mąż (żona) pije – ja i dzieci musimy tak żyć?

(Poniższe materiały pochodzą ze strony: alkoholizm.akcjasos.pl )

Rodzina wobec alkoholika

Członkowie rodziny próbują przystosować się do zagrażających sytuacji tworzonych przez pijącą osobę. Takie przystosowanie, pozwala na przetrwanie w trudnych i bolesnych okolicznościach. Staje się jednak pułapką, w której zostają zamknięte pragnienia normalnego i bezpiecznego życia rodzinnego. Małżonkowie i dzieci osoby uzależnionej albo rozpaczliwie próbują powstrzymać jej picie albo rezygnują z nadziei na lepsze życie. Oznacza to często uwikłanie się w chorobę alkoholową małżonka lub rodzica, które lekarze i psycholodzy nazywają współuzależnieniem.

U osób współuzależnionych występują często takie zjawiska jak:

  • uporczywa koncentracja myśli, uczuć i postępowania wokół picia współmałżonka lub rodzica
  • poczucie konieczności kontrolowania jego postępowania i odciągania od alkoholu oraz odpowiedzialności za niewłaściwe postępowanie po wypiciu
  • próby ochraniania go przed konsekwencjami picia, rezygnacja z własnych potrzeb i pragnień oraz gotowość do poświęcania siebie
  • lęk przed porzuceniem i negowanie własnej wartości oraz obsesyjne zamartwianie się o przyszłe wydarzenia
  • „huśtawka emocjonalna” (rozpacz i utrata nadziei, rozczarowania i złudzenia, naiwna wiara w przyrzeczenia i poczucie skrzywdzenia)
  • próba dominacji i przejmowania wszystkich obowiązków związanych z domem
  • problemy seksualne i niechęć do współżycia
  • złość i kłótnie z byle powodu oraz zapadanie w stany letargu, z poczuciem beznadziejności i użalaniem się nad sobą.

Bardzo trudno wyrwać się z takiego stanu. Ale jest to możliwe, nawet wtedy, gdy on (lub ona) będą pili dalej. Można ratować siebie i swoje dzieci, budować i chronić własne terytorium życiowe i psychiczne.

Nie trzeba rezygnować ze wszystkiego.
Jeśli ktoś z członków rodziny pije w sposób chorobliwy, to cała rodzina doznaje szkody. Często można spotkać opinię, że alkoholizm jest chorobą całej rodziny i wszyscy zostają wciągnięci w bolesny i uszkadzający wir powstający wokół tego, który pije. Życie rodzinne może być poważnie zaburzone przez alkohol także wtedy, gdy ktoś z członków rodziny jest dopiero na drodze do uzależnienia się – upija się okresowo, ale nie występują u niego jeszcze w pełni objawy choroby.

Alkohol zagraża twojej rodzinie!

Jakie obszary życia rodzinnego podlegają szczególnym zagrożeniom z powodu systematycznego nadużywania alkoholu ?

  • Niszczenie życia uczuciowego.
  • Zamiast poczucia bezpieczeństwa, zaufania i miłości, rodzina przeżywa lęk i zagrożenie, gniew i wstyd, poczucie krzywdy i poczucie winy.
  • Brak źródeł oparcia i wzajemnej pomocy.
  • Życie rodzinne zamiast dostarczać oparcia staje się największym obciążeniem i źródłem problemów. Utrata kontaktu i zrozumienia. Zamiast otwartości i prawdy pojawia się coraz więcej kłamstw, manipulacji i udawania.
  • Izolacja od świata zewnętrznego.
  • Rodzina staje się zamknięta swoją tragedią i cierpieniem, odizolowuje się od innych, także od dziadków i teściów, dalszej rodziny, bliskich i znajomych.
  • Wyczerpanie zasobów materialnych.
  • Bardzo często nadmierne picie staje się źródłem trudności finansowych i ograniczenia perspektyw bytowych całej rodziny.

 

RADY DLA CZŁONKÓW RODZINY

  • nie musisz dłużej uciekać od choroby,
  • zacznij uczyć się opartej na faktach, wiedzy na temat alkoholizmu,
  • nie musisz dłużej obwiniać alkoholika,
  • zacznij koncentrować się na swoich własnych działaniach (to dzięki nim możesz się podnieść lub załamać),
  • nie musisz dłużej kontrolować picia alkoholika,
  • zacznij namawiać go do leczenia,
  • nie musisz dłużej przychodzić z pomocą alkoholikowi,
  • zacznij pozwalać mu na cierpienie i ponoszenie odpowiedzialności, za każdą konsekwencję jego picia,
  • nie musisz dłużej interesować się powodami picia alkoholika,
  • zacznij powracać do wzorów normalnego życia,
  • nie musisz dłużej grozić,
  • zacznij mówić to, co myślisz i robić to, co mówisz,
  • nie musisz dłużej przyjmować i wyłudzać obietnic, zacznij odrzucać je,
  • nie musisz dłużej poszukiwać rady u osób niekompetentnych,
  • podejmij leczenie, którego celem będzie zdrowie w szerokim zakresie,
  • nie musisz ukrywać faktu, że szukasz pomocy, zacznij o tym otwarcie mówić alkoholikowi,
  • nie musisz dłużej narzekać, gderać, wygłaszać kazań, przymilać się i robić wymówek,
  • zacznij informować alkoholika o jego niewłaściwym postępowaniu,
  • nie musisz pozwalać alkoholikowi na atakowanie ciebie lub twoich dzieci, zacznij ochraniać siebie,
  • nie musisz być dłużej marionetką, zacznij istnieć osobno,
  • znajdź w swoim otoczeniu grupę Al-Anon – ona na pewno pomoże!

Co to jest Al-Anon?

Preambuła

Grupy Rodzinne Al-Anon są wspólnotą krewnych i przyjaciół alkoholików. Istnieją one w tym celu, aby rozwiązać wspólnie problemy poprzez dzielenie się swoim doświadczaniem, siłą i nadzieją.
Wierzymy, że alkoholizm jest chorobą rodzinną i że zmiana naszego nastawienia może przyczynić się do jej wyleczenia. Al-Anon nie jest związane z żadną sektą, wyznaniem, ugrupowaniem politycznym, organizacją lub jakąkolwiek instytucją. Nie bierze udziału w żadnych sporach. W sprawach nie dotyczących wspólnoty Al-Anon nie zajmuje żadnego stanowiska, nie popiera ich ani nie odrzuca.
W Al-Anon nie ma składek członkowskich. Al-Anon jest samowystarczalna dzięki dobrowolnym datkom uczestników spotkań. Jedynym motywem działania w Al-Anon jest niesienie pomocy rodzinom alkoholików, które realizujemy przez praktykowanie Dwunastu Stopni, przez serdeczne przyjmowanie i dodawanie otuchy rodzinom alkoholików i przez rozumienie i dodawanie odwagi samemu alkoholikowi.
12 Kroków Al-Anon

  1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholizmu naszych bliskich i że nie jesteśmy w stanie kierować naszym życiem.
  2. Uwierzyliśmy, że Siła Większa od naszej własnej może nam przywrócić równowagę ducha i umysłu.
  3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga – jakkolwiek Go pojmujemy.
  4. Przeprowadziliśmy szczery i odważny rachunek sumienia.
  5. Wyznaliśmy Bogu, sobie – we własnym sumieniu i innemu człowiekowi istotę naszych błędów.
  6. Z całkowitą gotowością powierzyliśmy Bogu usuwanie wszelkich słabości naszego charakteru
  7. Prosiliśmy Boga z pokorą, aby usunął nasze wady.
  8. Sporządziliśmy listę osób, przez nas skrzywdzonych i postanowiliśmy im wszystkim zadośćuczynić.
  9. Naprawiliśmy błędy popełnione wobec wszystkich ludzi – gdy tylko było to możliwe bez krzywdy dla nich lub dla innych.,
  10. Prowadziliśmy w dalszym ciągu rachunek sumienia; w razie popełnienia błędu jesteśmy gotowi przyznać się do tego.
  11. Poszukiwaliśmy przez modlitwę i medytację coraz doskonalszej więzi z Bogiem – jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas i o siłę do Jej spełnienia.
  12. Dzięki stosowaniu Dwunastu Stopni dostąpiliśmy duchowego przebudzenia i staraliśmy się nieść posłannictwo

Więcej informacji współuzależnieniu i o grupach Al-Anon znajdziesz na stronie: www.alkoholizm.akcjasos.pl
Zapytaj też grupę Al-Anon (lub AA) działającą w twojej miejscowości lub w pobliżu.