Fragment informacji Pary Krajowej Beaty i Tomasza Strużanowskich dotyczącej zmian Zasad Domowego Kościoła :
Ogłaszamy zatem, że począwszy od czerwca 2014 r. treść Zasad Domowego Kościoła uległa zmianie w punktach 33 i 34. Od tej pory w wyborach par odpowiedzialnych prosimy kierować się tymi zapisami.

Zmiany przyjmujemy w posłuszeństwie wobec Pasterzy Kościoła w Polsce. Odtąd zadaniem członków DK będzie wyłanianie trójki kandydatów do posługi pary diecezjalnej, filialnej i krajowej, natomiast ostateczny wybór będzie należał do biskupa diecezjalnego (w przypadku pary diecezjalnej), moderatora generalnego Ruchu Światło-Życie (w przypadku pary filialnej) oraz delegata KEP ds. Ruchu Światło-Życie (w przypadku pary krajowej).
Zmiany te przypominają nam o szczególnej staranności przy wyborach trójki kandydatów do pełnienia wyżej wspomnianych posług.
Wybierajmy tych, którzy dają dobre świadectwo życia (w tym formacji ludzkiej!) i wiary potwierdzonej życiowymi wyborami.
Troszczmy się o to, aby były to małżeństwa znające nasz charyzmat, żyjące nim, kochające zarówno cały Ruch Światło-Życie, jak i Domowy Kościół – jego gałąź rodzinną.
Zmiany stanowią też wyzwanie dla naszej wielkodusznej gotowości do podejmowania posług. Dotychczasowe doświadczenia pokazują, że ze znalezieniem większej ilości par kandydujących, aby spośród nich wyłonić trzy, może być trudno. Gorąco apelujemy: niech pod tym względem nastąpi „przełamanie” w naszej „domowokościołowej” mentalności! Ileż razy słyszymy: „My nie możemy kandydować, bo nie jesteśmy godni pełnić tej posługi”. Nikt nie jest godny. Jeżeli mamy tego świadomość, to znaczy, że… spełniamy pierwszy warunek, by ją pełnić.

Wbrew pierwotnym zamierzeniom zawartym w projekcie z września ubiegłego roku, w Zasadach nie uległo zmianie kluczowe sformułowanie, że Domowy Kościół jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele (Zasady DK, pkt 2). Kładziemy zatem Wam to mocno na serce: wybierajmy tych, którzy są gotowi pozostać wierni wizji Założyciela, ujętej przez niego w 1978 r. w sposób następujący: Ruch wspólnoty rodzinnej jest bowiem ruchem świeckich w Kościele, tzw. laikatu, który ponosi za niego pełną odpowiedzialność i ma w swoim ręku inicjatywę. (…) Odpowiedzialności powierzone są osobom świeckim i to nie tylko w planie organizacji, ożywiania, ale przede wszystkim w dziedzinie tej „przygody duchowej”, którą razem chcą przeżywać („List DK” nr 17).

Mamy nadzieję, że wszelkie zmiany w Zasadach będą w przyszłości dokonywane zgodnie z brzmieniem 39. punktu, w porozumieniu i za wiedzą odpowiedzialnych za DK.

Sługo Boży, księże Franciszku – wstawiaj się za nami!

Beata i Tomasz Strużanowscy
Para krajowa DK

Cała informacja na stronie Domowego Kościoła