Praca diakonii

Wyznaczenie przynajmniej jednej osoby w diecezji, która świadomie – za wskazaniem moderatora diecezjalnego – weźmie na siebie odpowiedzialność za przekaz informacji, świadectw, relacji – czyli za tzw. „krążenie życia” oraz budzenie świadomości w członkach Ruchu w diecezji, że to krążenie jest jak krwioobieg niezbędne do podtrzymywania życia, nie mówiąc już o dalszym rozwoju.
Budowanie redakcji, zespołu, który będzie coraz sprawniej te zadania wypełniał na poziomie diecezji, a nie tylko w poszczególnych obszarach życia Ruchu w diecezji, stając się jednocześnie wspólnotą gromadzącą się wokół dzieł komunikowania społecznego.
Wypracowanie poczucia odpowiedzialności za innych, czyli wyjście poza pracę we własnej diecezji. Nie wystarczy stwierdzić, że gdzieś jest dobrze, skoro w innych miejscach ludzie walczą z samotnością w posłudze, niezrozumieniem, wyważają otwarte drzwi i czasem najzwyczajniej w świecie nie mają z kim o tym porozmawiać. Pierwszym krokiem jest poznawanie się przez członków diakonii w czasie spotkań w ramach Dni Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych.
Centralna Diakonia Komunikowania Społecznego. Zespół osób podejmujących odpowiedzialność za centralne dzieła komunikowania społecznego, za tworzenie programów formacyjnych i płaszczyzn wymiany doświadczeń, za organizowanie rekolekcji i warsztatów na poziomie ogólnopolskim i wspieranie takich inicjatyw w filiach czy diecezjach.

troska o rozwój diakonii, o organizowanie spotkań formacyjnych;
współpraca z diakonią centralną i diecezjalną diakonią jedności;
położenie głównego nacisku na rozwój redakcji, angażowanie ludzi do zdobywania informacji i robienia tego coraz bardziej sprawnie, atrakcyjnie, profesjonalnie, z coraz większą grupą stałych współpracowników;
współpraca z odpowiedzialnymi za inne diakonie w diecezji, wspomaganie tych, które medialne radzą sobie słabiej;

budowanie wspólnoty osób podejmujących odpowiedzialność za centralne dzieła komunikowania społecznego;
tworzenie płaszczyzn wymiany doświadczeń (dzielenie się własną wiedzą, pomaganie innym i czerpanie inspiracji z działań innych jest istotnym elementem rozwoju i osobistego, i diakonijnego);
przygotowanie liderów, którzy mogliby koordynować duże projekty medialne międzydiecezjalne, międzydiakonijne;
przygotowywanie narzędzi formacyjnych, programów: konspekty do zrealizowania w czasie rekolekcji, spotkań warsztatowych w diecezjach, formacji dla samej diakonii, dla korespondentów z innych diakonii;
czuwanie nad dobrą organizacją pracy, uczenie stylu pracy, efektywnego planowania;