W weekend 13 – 15 marca br. czternaście rodzin Domowego Kościoła z Bytowa wyjechało do Domu Rekolekcyjnego TYBERIADA w Nadlolu na Rejonowy Dzień Skupienia pn. „Kochać ubogich – dzielić się sobą i posiadanymi darami”.

Piątkowy wieczór upłynął nam na modlitewnych rozważaniach. Po Eucharystii przeżyliśmy Drogę Krzyżową z Janem Pawłem II o wierze, nadziei i miłości.

Wielu z nas zapadło w sercach rozważanie, podczas którego usłyszeliśmy, że „Jan Paweł II modlił się kilka godzin dziennie, bardzo często trwał na modlitwie pomimo rozproszeń, pomimo braku odczucia obecności Boga, pomimo braku zadowolenia z modlitwy, pomimo poczucia bezsilności i bezsensu na modlitwie. On trwał mimo wszystko, bo opierał się na wierze, nie na zmiennych uczuciach”. Adoracji Najświętszego Sakramentu towarzyszyły pieśni z Teize. Kierownikiem duchowym tego wieczoru był nasz ks. moderator rejonowy Krzysztof Szary, a gośćmi specjalnymi byli para diecezjalna Genowefa i Krzysztof Wieccy.

Przez sobotni dzień przeprowadził nas ks. Łukasz Wisiecki, moderator diecezjalny DK. Jego konferencje „Kochać ubogich – dzielić się sobą i posiadanymi darami” uzmysłowiły nam wymiary ubóstwa, z jakimi spotykamy się w codziennym życiu. Pochylając się nad tym tematem w zasadzie wielu z nas uświadomiło sobie swoją małość i ubóstwo. Dotarło to nas, że przyjmowanie pomocy od innych jest dla nas darem.
Wieczór uwieńczył dialog małżeński.

Niedzielną Eucharystię odprawił gospodarz ośrodka – ks. Mirosław Bużan, proboszcz parafii w Bojanie. Spotkaniom w grupach nt. Ewangelicznej Rewizji Życia towarzyszyło wzruszenie i poruszenia serc. Kilku z nas podjęło decyzję, że przyszedł czas, aby to, co dostaliśmy będąc w Domowym Kościele, zacząć oddawać, poprzez większą posługę innym.

Na zakończenie spisane niektóre świadectwa:
– Przez ten święty czas miałam pokój serca, nie trwożyłam się, nie szarpałam, to dla mnie czas spokoju i świadomość, że się już nie lękam.
– Płynęliśmy w piątkowym czuwaniu, bardzo to przeżyłem, umocniłem się. Pan tak chce i mi to pokazuje. Pan Bóg działa we mnie i na moją rodzinę. Chwała Panu!
– Bóg we Mszy Świętej pokazał mi moją nędzę. Odkryłam jakie mam skarby na strychu!
– Po tych rekolekcjach mam wielkiego powera, akumulatory naładowane, to piękne że jesteśmy tu razem. Nigdy nie przeżywałam tak Wielkiego Postu.

Gorące podziękowania za pomysł i zorganizowanie rekolekcji kierujemy na ręce pary rejonowej – Dorotki i Janusza Mortasów. Cioci Marcie i wujkowi Jackowi dziękujemy serdecznie za pomoc i opiekę nad naszymi dziećmi.