Wczesnym rankiem przyjechaliśmy wprost przed drzwi wielkiego gmachu gnieźnieńskiego seminarium. Tam w jednej z sal, wspólnym śpiewem do Ducha Świętego zainaugurowaliśmy nasze spotkanie, prosząc o wylanie Jego darów, potrzebnych do twórczego spożytkowania tego czasu.

Przed południem spotkaliśmy się w grupach, których celem było przygotowanie rachunku sumienia, odnoszącego się do Eucharystii, Słowa Bożego i Parafii. (rachunek sumienia znajduje się na końcu artykułu).

Po komunii z Jezusem w Słowie i Pokarmie, tj. po przeżytej Mszy Świętej, poszliśmy podziwiać miejsce, w którym odbywały się koronacje Królów Polski od Bolesława Chrobrego do Władysława II, czyli do Katedry. Wrażenia przy zwiedzaniu nasilały się z każdym krokiem zbliżającym nas do miejsca spoczynku św. Wojciecha. Piękne kapliczki w nawach bocznych, wszechogarniający gotyk i ogromne mosiężne drzwi, wprowadzały nas w historyczny klimat tego urokliwego Kościoła.

Po powrocie do seminarium, był czas na spotkanie w grupach dla poszczególnych diakonii. Modlitwa do Ducha Świętego na początku, musiała zostać wysłuchana, gdyż owe spotkania okazały się bardzo owocne.

Diakonia Modlitwy omówiła formy zaangażowania w życie Kościoła lokalnego oraz znaczenie rozważania Słowa Bożego na Naszych spotkaniach. Ponadto DM skupiła się na wpływie działalności Jana Pawła II (mając na względzie Jego bliską kanonizację), na aktywność Naszych diakonii. Szczególnie podkreślono znaczenie bogactwa Jego nauczania i dbałość o modlitwę osobistą.

Diakonia Oaz Rekolekcyjnych zaczęła od dzielenia się przeżyciami ze spotkań z papieżem Polakiem. Następnie omówili wyzwania dla Ruchu, których wyrazem jest przekazywanie słowa Jana Pawła II nowym pokoleniom. Wyzwaniem staje się też życie, zgodne z przesłaniami wynikających z  listów JPII, skierowanych do Ruchu Światło Życie: żyć Słowem Bożym, Liturgią, Parafią.

Diakonia Wyzwolenia już na wstępie zaznaczyła, że wolności wewnętrznej nie posiada się na stałe, dlatego wciąż trzeba ją zdobywać. Dlatego prelegenci DW zaproponowali, by urządzać spotkania formacyjne członków krucjaty, z prostego powodu – by czuć wspólnotę. Pomóc temu mogą różnego rodzaju akcje, np. spływy kajakowe, czy wyjazdy rowerowe. Ważne by kłaść pozytywny akcent na fakt bycia w krucjacie.

Diakonia Ewangelizacji, opierając się na Veritatis splendor Jana Pawła II, z przekonaniem orzekła, że jako posłani do ewangelizowania, musimy iść tam, gdzie nas zapraszają, nie zważając na ludzką kalkulację opłacalności.

Diakonia Komunikacji, biorąc sobie za lekturę Redemptoris missio 37 c Pawła VI, podjęła temat formy przekazu treści ewangelicznych w mediach, głównie w Internecie. Wnioski były następujące: nie chodzi o to by tylko „wrzucać” coś ewangelicznego, ale by tworzyć „nową kulturę”, jako alternatywę dla poszukujących sensu. Ewangelizacja przez media, ma być tylko zachętą do spotkania się w prawdziwej wspólnocie, osób realnych, a nie wirtualnych. A skoro wszystko co jest przyjmowane, jest przyjmowane  na sposób przyjmującego, to potrzebni są tej diakonii młodzi ludzie, którzy znają język młodzieży i mogą pomóc w dotarciu do rówieśników.

Połączone Diakonie Liturgiczna i Muzyczna głównie podjęły tematykę wyzwań, jakie stawia przed nimi kontekst kanonizacji dwóch wielkich papieży. Na spotkaniu poruszone były również doświadczenia pracy formacyjnej w naszych diakoniach oraz podzielono się materiałami, które pomogą w pracy diakoniom w konkretnych diecezjach.

Program DWDD w Gnieźnie zakończyły wspólnie odmówione Nieszpory, które były dziękczynieniem Bogu, za całą pracę tego dnia, oraz prośbą o pomoc w przełożeniu tego na praktykę.

kl. Maciej Gizela

 

Rachunek Sumienia

Poszczególne grupy przygotowały pytania do rachunku sumienia, z ukierunkowaniem na Eucharystię, Słowo Boże bądź Parafię.

Rachunek sumienia z motywem Eucharystii:

• Czy czerpię siłę z Eucharystii ?
• Czy wprowadzam innych w Tajemnicę Eucharystii ?
• Czy przygotowuje się do uczestnictwa w Eucharystii, np. przez wcześniejsze przeczytanie czytań?
• Czy czynnie uczestniczę w Eucharystii ?
• Czy aktywizm nie stoi ponad modlitwą ?
• Czy realnie podejmuję Eucharystyczną Ofiarę: czy ja ofiarowuję swoje trudy ?

Rachunek sumienia z motywem Słowa Bożego:

• Czy jest w centrum mojego życia?
• Czy jestem wierny praktyce Namiotu Spotkania?
• Czy odnoszę Słowo Boże do siebie ?Czy wierzę, że Bóg mówi konkretnie do mnie przez Słowo?

Rachunek sumienia z motywem Parafii:

• Czy potrafię podziękować za współpracę z księżmi, świeckimi ?
• Czy nie uciekam od odpowiedzialności za posługę w parafii ?
• Czy pomagam w działaniu parafii?
• Czy modlę się o rozwój parafii, powołania, księży ?

Można zaproponować powyższe pytania do rachunku sumienia na ostatni czas okresu Wielkiego Postu.

Galeria zdjęć:

fot. Gabrysia i Krzysiek Gilewicz