„Animator zaprowadzi tam, gdzie sam już doszedł”!

W czwartek 22 sierpnia br. w Collegium Marianum  w Pelpinie zakończyły się rekolekcje  dla rodzin Wspólnoty Domowego Kościoła- ORAR II stopnia ( Oaza Rekolekcyjna Animatorów Rodzin ) , przygotowująca małżeństwa do świadomego podjęcia posługi pary animatorskiej , ukazująca wagę i odpowiedzialność zadań animatorów.

            Tegoroczny ORAR II st. rozpoczęliśmy w niedziele 18 sierpnia br. Przybyły  rodziny aż z 14  diecezji całego kraju  i rodzina z Birmingham w Anglii. W rekolekcjach uczestniczyło 20 małżeństw i 43 dzieci. Organizatorami ORAR II byli Barbara i Henryk Urbańscy, a rekolekcje moderował ks. Mateusz Liedtke. Diakonię rekolekcyjną stanowiły 4 pary animatorskie ( Gosia i Marek Rusieccy, Iwona i Krzysztof Wojciechowscy, Hania i Tadeusz Sulczewscy, Basia i Mariusz Pawlak) w diakonii muzycznej posługiwała Magdalena Kosobucka,  a diakonię wychowawczą moderowały dwie siostry franciszkanki (s. Faustyna i s. Jana ) wraz z posługującymi sercem , kreatywnością i młodością dziewczętami ( Zosią, Heleną, Ewą i Kingą).

            To co odkrywamy i doświadczamy w procesie formacji, odnośnie własnego powołania
 i wspólnoty, w której żyjemy, jest czasem pogłębiania i urzeczywistnianiem tego, co odkryliśmy
 i doświadczyliśmy będąc na drodze DK. Dowodem na to, że formacja przebiega prawidłowo jest przyjęcie postawy diakonijnej.  Kto chce iść za Chrystusem-Sługą, winien Go naśladować.

            Odpowiedzialność za DK spoczywa na wszystkich małżeństwach wspólnoty, jednak w sposób szczególny na animatorach kręgów oraz posługujących na poszczególnych szczeblach struktury DK (kręgu, rejonu, diecezji, filii, kraju). Podejmujący posługę stają na straży zachowania charyzmatu Ruchu Światło-Życie i wspólnoty  DK w myśl zasady „równi służą równym”.

            W Diecezji Pelplińskiej tymi „równymi„ odpowiedzialnymi za Diakonię Oaz Rekolekcyjnych są Barbara i Henryk Urbańscy, od wielu lat moderatorzy rekolekcji  ORAR II stopnia. Ich nazwisko stało się  gwarantem „jakości” przeprowadzanych dzieł , wszystko dla dobra wspólnoty kościoła i na chwałę Bożą. Diakonia Oaz Rekolekcyjnych jest jedną z wielu funkcjonujących w strukturze ruchu i jest niezwykle ważna dla  formacji jej członków. Diakonia, to służba pełniona w postawie bezinteresownej miłości, „ to dawanie siebie w posiadaniu siebie” !

 Nasze rekolekcje wsparły też inne diakonie , m. inn. Genia i Krzysztof Wieccy odpowiedzialni za Diakonię Wyzwolenia,  którzy przybliżyli nam historie powstania oraz ideę KWC. Owocem ich posługi jest 13 podpisanych deklaracji kandydackich i członkowskich KWC. Uczestnicy rekolekcji mogli także skorzystać z posługi Diakonii Słowa dokonując zakupu różnego rodzaju materiałów religijnych i potrzebnych do formacji kręgów.

            Będąc ruchem świeckich w kościele nie można zapominać jak ważną  rolę pełnią w ruchu kapłani, doradcy duchowni członków kręgów DK i  moderatorzy rekolekcji. Ich obecność  konieczna na każdym etapie formacji, gwarantuje wierność nauce Kościoła Powszechnego oraz łączność z hierarchami kościoła. Zatem z wielką radością powitaliśmy w naszej oazie ks. bp Arkadiusza Okroja, który w skierowanym do nas słowie wprowadził nas w temat roku formacyjnego „Powołani do Misji” . Jego obecność na pogodnym wieczorze i błogosławieństwo uczestników Najświętszym Sakramentem na zakończenie medytacji modlitewnej w Kaplicy, była dla nas wszystkich wielkim , radosnym przeżyciem.

Cieszyliśmy się także z odwiedzin ks. Wincentego Pytlika- moderatora diecezjalnego Wspólnoty Domowego Kościoła, ks. Artura Pukownika-moderatora diecezjalnego Ruchu Światło Życie i posługującej pary diecezjalnej DK- Wiolety i Andrzeja Jasińskich. Obecność wszystkich gości była dla nas wyrazem ich troski i zainteresowania formacją  członków wspólnoty DK.

            Kolejne rekolekcje przechodzą do historii , zakończyła je Eucharystia z rozesłaniem małżeństw do swoich wspólnot .

 Ważne, żebyśmy pomnażali te owoce i dary Ducha Świętego, którymi zostaliśmy tak hojnie ubogaceni. Abyśmy pamiętali o sobie w modlitwie i przez kolejny rok formacji dobrze przygotowani  z odwagą i wiarą w Bożą pomoc podejmowali posługę par animatorskich swoich kręgów.