Filii Pelplińskiej w Gdańsku-Przymorze
Jak sama nazwa wskazuje wiosenny DWDD, w dniu 13 kwietnia powitał nas długo wyczekiwaną, piękną słoneczną pogodą. Tym razem zgromadziliśmy się w Gdańsku – Przymorze. Najliczniejszą grupę spośród reprezentantów diakonii specjalistycznych poszczególnych diecezji Filii Pelplińskiej stanowiła Diecezja Pelplińska. W tej grupie, której przewodził ks. Artur Pukownik – diecezjalny moderator Ruchu Światło-Życie, czuliśmy się wyjątkowo pewnie, bo dobrze jest wiedzieć, że przybywa rąk do pracy na pokładzie łodzi Piotrowej. Wspólnotę Domowego Kościoła, jak zawsze, reprezentowała pelplińska para diecezjalna. Temat wiodący wiosennego DWDD to: „Diakonia Ruchu Światło-Życie na rzecz odnowy parafii – wspólnoty wspólnot celem planu Ad Christum Redemptorem 2”.
Temat ten przybliżył i skonkretyzował w konferencji inaugurującej Dzień Wspólnoty ks. dr prałat Antoni Dunajski. W swojej katechezie zaprezentował model wspólnoty parafialnej wg ks. Franciszka Blachnickiego oraz istotne cechy ruchu eklezjalnego. Na podstawie schematu (modelu parafii tradycyjnej – potrydenckiej) nakreślił obraz parafii przedsoborowej omawiając rolę proboszcza i jego najbliższych współpracowników skupiających wokół siebie wszystkie działania parafian i oddziaływanie tego modelu na ówczesne społeczeństwo. Pokazał też nowy model posoborowej parafii jako wspólnoty wspólnot odpowiadający dzisiejszym wymaganiom i oczekiwaniom społecznym, w której poszczególni członkowie różnych wspólnot ruchów i stowarzyszeń działających w niej mają swoje zakresy działań. Pozwala to trafić do szerszej grupy ludzi często znajdujących się poza Kościołem. Usłyszeliśmy też dużo wskazówek praktycznych – dla nas szczególnie cennych, bo wypowiadanych przez proboszcza parafii, doświadczonego praktyka i wieloletniego oazowicza.
Jak zawsze szczytem Dnia Wspólnoty była Eucharystia. Jako przedstawiciele naszej diecezji nieśliśmy dary eucharystyczne, ale przede wszystkim nasze nadzieje na odnowę każdej parafii w Duchu Nowej Ewangelizacji (żywego świadectwa wierzących wobec ludzi, którzy wiary w Chrystusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego nigdy nie posiedli lub z różnych powodów ją utracili). W czasie homilii ks. dr Stanisław Adamiak kontynuował temat i nawiązał do tekstu Ewangelii (J6,16-21), którą wcześniej rozważaliśmy podczas osobistego namiotu spotkania. Powiedział m. in. „Łódź jest jednym z obrazów Kościoła…, a opisy dotyczące wody są często dramatyczne… Kościół nie jest łodzią samą dla siebie, ale jest swoistą łodzią ratunkową, zbierającą słabych i grzesznych, wciąga na pokład Arki ludzi, których trzeba ratować. Ale czasami na samej łodzi dochodzi do niepokojów …Bóg jest zawsze tuż obok i mówi: nie lękajcie się, nie bójcie się, dacie sobie radę”. Przyrównując pasażerów łodzi do Diakonii powiedział też „ …na tej łodzi każdy ma swoje zadanie, a podział wacht na Diakonie musi mieć trochę planowania, porządkowania, abyśmy mogli wspólnie pracować na rzecz jednego Ruchu, jednego Kościoła”.
W czasie godziny odpowiedzialności poszczególne Diakonie przedstawiały wnioski do pracy na nadchodzący czas. Swoje spotkanie miał także krąg filialny Domowego Kościoła, na którym dyskutowaliśmy ważne kwestie związane z nadchodzącą VI Kongregacją Diakonii Ruchu Światło-Życie.
]Wiosenne DWDD to czas bogaty w osobiste refleksje i przemyślenia ale przede wszystkim czas nadania właściwego kursu naszej łodzi – naszej diakonii.
M+Z Lejk i B+H Urbańscy