Relacja z ORAR II stopnia w Rościnnie!
25-29.08.2019 r.
Celem rekolekcji ORAR II stopnia jest: „uświadomienie uczestnikom nadprzyrodzonego wymiaru odpowiedzialności w posłudze pary animatorskiej oraz przedstawienie małżonkom zadań stojących przed każdą parą, jak też zachęcenie do kształtowania postawy wiary w Boże prowadzenie, które objawia się przez moc Ducha Świętego”.
„Nie wyście mnie wybrali, ale ja Was wybrałem…” (J 15,9-17)
Pod takim hasłem przeżywaliśmy, wakacyjną Oazę Rekolekcyjną Animatorów Rodzin II stopnia (ORAR)przy pięknej letniej pogodzie, w uroczej scenerii starego pałacu w Rościnnie.
W oazie uczestniczyło 68 osób z różnych stron Polski (z 11 diecezji). Moderatorem rekolekcji był ks. Kanonik Wincenty Pytlik, a posługę pary moderatorskiej pełnili kolejny już raz Basia i Henio Urbańscy. Nad trzema kręgami czuwały wypróbowane w posłudze pary animatorskie: Genia i Krzysiu Wieccy, Trudzia i Zenek Abrahamowie oraz Gosia i Marek Rusieccy. Animację muzyczną podczas Eucharystii, nabożeństw i innych spotkań prowadziła niezrównana w modlitwie śpiewem Maria Tysler (znana wszystkim jako „Majka”). Wielką pomocą dla uczestniczących w oazie rodzin była wyjątkowo pracowita i oddana dzieciom diakonia wychowawcza, pod przewodnictwem Gosi i Krzysia Nowaków z pomocą Julii i Emilii. Dzień rozpoczynaliśmy modlitwą Namiotu Spotkania i Jutrznią, w znajdującej się na miejscu przytulnej kaplicy. Centralnym punktem programu każdego dnia była Msza święta, które wyjątkowo uroczyście celebrował ks. Wincenty. Podczas dnia konferencje i spotkania w kręgach przybliżały cel – ideał pary animatorskiej. Diakonia rekolekcyjna, zgłębiając poszczególne tematy, świadectwem z własnego życia potwierdzała prawdziwość przekazywanych treści. Szeroko omówiony został temat współpracy kapłana w kręgu z parą animatorską oraz rola i posługa kapłana we wspólnocie Domowego Kościoła. Nieodzowna okazała się tutaj obecność księdza Wincentego we wszystkich punktach programu, ponieważ uczestnicy od razu otrzymywali odpowiedzi na nurtujące ich pytania, które ks. Wincenty przeplatał dobrym żartem i z humorem odpowiadał czasami na trudne pytania. Zwieńczeniem każdego dnia był pogodny wieczór, który był czasem spontanicznej radości, śpiewu, tańca oraz biesiadowania przy ognisku. A potem już tylko wieczorna modlitwa z dziećmi i Apel Jasnogórski. Jednak dla małżonków nie był to jeszcze czas nocnego wypoczynku. Wieczorne modlitwy dla małżonków, przeżywane podczas Adoracja Najświętszego Sakramentu i przed relikwią Ciernia z korony cierniowej Pana Jezusa przyniosły głębokie przeżycia, często uznanie własnej słabości i grzeszności służyły pojednaniu i umocnieniu więzi małżeńskich. Ostatni dzień rekolekcji, to przede wszystkim czas wzruszających świadectw i podziękowań. Ze świadectw uczestników dowiedzieliśmy się, że niezwykłym przeżyciem dla wielu małżeństw był starannie przygotowany Dialog Małżeński, zaaranżowany w „kawiarenkowej” atmosferze, w przestronnej letniej altanie, na świeżym powietrzu. Była to dla wielu okazja do odnowienia wspomnień randki małżeńskiej i powrotu do radości dialogu. Świadectwa pokazały, że każdy dzień dla prawie wszystkich małżonków (bo wielu okazało się młodych stażem w D K), był niezwykle interesującym odkrywaniem powołania i posługi pary animatorskiej. Z ufnością zatem polecamy Panu Bogu owoce posługi całej naszej diakonii na tych rekolekcjach i wszystkie uczestniczące małżeństwa w oczekiwaniu na obfite plony rzuconego ziarna Słowa Bożego i świadectwa życia!
Barbara i Henryk Urbańscy
