Nasza wspólnota poznała się wieczorem 17 lipca. Wtedy jeszcze nie wszyscy byli w komplecie, z różnych przyczyn zewnętrznych docierali w ciągu kolejnych dni. Na naszych rekolekcjach znalazły się rodziny z całej Polski (Warszawa, Lublin, Szczecin, Olsztyn) oraz jedna przyjechała z stolicy Niemiec – Berlina. Począwszy od kolejnego dnia przez następne 15 dni kształtowaliśmy się w oparciu o 15 tajemnic różańca. Pomimo tego, że na początku się nie znaliśmy, wszyscy otwarci i z zaufaniem mówili o sobie i swojej wierze.

Pierwszego dnia w trakcie pogodnego wieczoru spotkaliśmy się przy ognisku, gdzie wszyscy się fantastycznie bawili. Pojawiały się coraz to nowe pomysły na zabawy integracyjne. W godzinach późno wieczornych ks. Marek Chmist (nasz moderator) oprowadził nas po parku biskupim, gdzie przy figurce Matki Bożej Królowej Kaszub z Sianowa odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski. Drugiego dnia w czasie dla rodziny zaplanowano zwiedzanie bazyliki katedralnej oraz Muzeum Diecezjalnego. Bardzo interesującą wiedzę przekazał Nam Diecezjalny Moderator Domowego Kościoła i jednocześnie dyrektor muzeum ks. kanonik Wincenty Pytlik. Kolejnego dnia nasze pociechy wraz z Diakonią Wychowawczą przygotowały Jasełka. Pomimo tego, że była to pantomima dzieci bardzo się zaangażowały w przedstawienie, które było fantastyczne. Wieczorna kolacja natomiast miała charakter uroczystej kolacji wigilijnej w trakcie której dzieliliśmy się opłatkiem i składaliśmy sobie życzenia. W trakcie kolejnych dni staraliśmy się jak najpełniej korzystać z tego co otrzymujemy do Boga w tych rekolekcjach. Ważnym punktem w planie tej oazy było przyjęcie Chrystusa jako swojego Pana i Zbawiciela. Nabożeństwo to zaczęło się od przejścia krużgankami do bazyliki katedralnej, gdzie przez całą drogę modliliśmy się poprzez śpiew. W jeden z dni kiedy tematem były tajemnice bolesne wybraliśmy się do Wiela, aby odbyć Drogę Krzyżową w tamtejszej Kalwarii. Każde małżeństwo było zaangażowane w rozważania stacji Drogi Krzyżowej, każdy w miarę możliwości również starał się nieść symboliczny krzyż. To doświadczenie pozwoliło lepiej zrozumieć sens i cierpienie Pana Jezusa w Jego męce. W dniu rozważania Zmartwychwstania Pańskiego mieliśmy uroczyste śniadanie „Wielkanocne”. Tego samego dnia zaplanowano również Dialog Małżeński, który odbył się w niezwykłym klimacie restauracyjnym przy blasku świec oraz gorącej kawie i cieście podawanym przez kelnerów (ks. Marek oraz kleryk Krzysztof). Późnym wieczorem, każde małżeństwo miało okazję do 20 minutowej wspólnej modlitwy przed Najświętszym Sakramentem. Kolejnego dnia wszyscy mówili, że było to najkrótsze 20 minut spędzonych na modlitwie w ich życiu. W dniu Wniebowstąpienia szczególnie przygotowywaliśmy się na kolejny dzień czyli Dzień Wspólnoty poprzez modlitwy do Ducha Świętego wyrażone w Nabożeństwie Światła oraz w Tańcu Uwielbienia, który był prowadzony przez zespół taneczny z Czerska. Bardzo ważnym dniem dla naszej wspólnoty był Dzień Wspólnoty w Sianowie, na który wyjechaliśmy autokarem zaraz po śniadaniu. W Sianowie zaprezentowaliśmy naszą piosenkę oazy, czyli „Zaufałem Panu i już niczego nie muszę się lękać” oraz piosenkę, do której tekst ułożyliśmy, a której melodię wszyscy znają „Bo do tanga trzeba dwojga”. Niestety odbywało się to przy deszczowej pogodzie, co zmusiło wszystkich przeniesienie się z ołtarza polowego do kościoła, gdzie odbyła się Eucharystia. Po Mszy Świętej był czas świadectw, które to dawało małżeństwo z naszej wspólnoty, następnie spotkaliśmy się przy stoliku aby posilić się przywiezioną przez Nas zupą oraz porozmawiać z ludźmi z innych oaz. Kolejnym ważnym wydarzeniem była Godzina Odpowiedzialności. W trakcie tego nabożeństwa świadectwo życia w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka również dało małżeństwo z naszej wspólnoty. Był to szczególny czas kiedy każdy dając wyraz swojej miłości do drugiego człowieka mógł złożyć deklarację KWC. Okazało się, że bardzo duża liczba osób była chętnych, aby to uczynić. W trakcie tego nabożeństwa było czuć Ducha Świętego w powietrzu. Ostatniego dnia tj. 1 sierpnia, odbyła się Godzina Świadectw, w trakcie której każdy uczestnik opowiadał o tym co mu dały te rekolekcje. Po kolacji zaczęły się tańce, które później przeniosły się na dużą salę. Tam tańce i zabawy trwały do późna. Kolejnego dnia rano nadszedł czas wyjazdu. Niestety wszystkim było ciężko się rozstawać.

Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do bliższego poznania Chrystusa w trakcie tych rekolekcji. Dziękujemy księdzu Markowi, a dobre słowo i przekazywaną Nam wiedzę w trakcie Szkoły Modlitwy. Składamy podziękowania Ludmile i Marcinowi Kunickim, którzy świecili przykładem i zawsze służyli pomocą z uśmiechem na ustach. Dziękujemy również parom animatorskim Reni i Jurkowi Witki oraz Danusi i Mirkowi Marcińskim, którzy wzorowo prowadzili spotkania w grupach oraz prowadzili interesujące wykłady na Szkole Życia. Podziękowania składamy również Diakoni Wychowawczej, bez której panowałby w Collegium Marianum totalny chaos. Nasza droga jednoosobowa Diakonio Muzyczna dziękujemy Ci za poświęcony czas, fantastycznie że mogliśmy sobie trochę wspólnie pośpiewać. Oczywiście dziękujemy Diakoni Liturgicznej w postaci kleryka Krzysztofa, który swoją wiedzą liturgiczną wszystkich zachwycał i cierpliwie wyjaśniał m.in. że palce na świecy trzymamy do ludu 😀 Wszystkie te osoby i inne nie wymienione przyczyniły się do tego, że mogliśmy czerpać pełnymi garściami. Teraz po powrocie do domu już tylko dajemy i zarażamy innych miłością Chrystusa.

Sabina i Łukasz Grzenkowicz

Film z Jasełek:

Galeria zdjęć: