W niedzielę 11 grudnia 2016 r. przeżywaliśmy Adwentowy RDW naszej wspólnoty DK, skupieni wokół tematu Miłosierni przez pełnienie dzieł wyzwolenia.
Gromadziliśmy się w auli św. Jana Pawła II, gdzie zawiązaliśmy wspólnotę po zapaleniu świecy i modlitwie do Ducha św. Objęliśmy modlitwą również tych, których różnorakie problemy zdrowotne zatrzymały w domach. Był to również czas na przygotowanie pieśni do wykonania w czasie Eucharystii m.in. Zgromadzeni na modlitwie z Panem swym.
W Sanktuarium św. Jakuba Apostoła adorowaliśmy Najświętszy Sakrament. W tej serdecznej bliskości z Panem przeżywaliśmy namiot spotkania, rozważając Ewangelię (Mt 11,2-11).
Eucharystia jak zawsze jest najważniejszym celem naszego spotkania. Służbę liturgiczną ołtarza pełnili mężczyźni z kręgu św.Jana Bosko: Jarek, Marek, Mirek i Sławek zaś do czytań liturgicznych, modlitwy powszechnej i darów włączyły się małżeństwa z kręgu św. Maksymiliana Bosko: Bogusia i Paweł oraz Kasia i Marian. Oprawę muzyczną czynił Wojtek. Kazanie wygłosił ojciec rekolekcjonista Marek Dettlaff z Wilna. Rozpoczął od nawiązania do czasu Adwentu, w którym Bóg miłosierny czeka na nasze nawrócenie. Jako dzieci Boże, mamy być mocni modlitwą, mocni błogosławieństwem. Abyśmy wiedzieli, co czynić, by z walki duchowej wyjść zwycięsko, zalecił małżonkom lekturę Księgi Tobiasza. Kończąc kazanie, zachęcił nas do tego, abyśmy błogosławili siebie wzajemnie.
W auli zasiedliśmy do przyniesionych darów na wspólny stół na Agapę. Był to radosny czas spotkania. Przy kawie i herbacie toczyły się rozmowy. Gościliśmy ojca rekolekcjonistę o. Marka oraz o. Piotra (opiekuna kręgu św. Maksymiliana Kolbe).
Wzmocnieni na duszy i ciele ochoczo wysłuchaliśmy konferencji o.Andrzeja Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. Punktem wyjścia rozważań było zdefiniowanie pojęcia wolności jako wolnej woli, otrzymanej od Boga. O.Andrzej zaakcentował dualizm wolności:
- wolność od … (gdzie wolność rozumiemy jako swobodę, samowolę),
- wolność do … (gdzie wolność wiąże się z pewnymi zobowiązaniami wobec Boga i drugiego człowieka, a oznacza miłość, dobro, sprawiedliwość).
Chrześcijanin zawsze powinien wybierać wolność do wartości wyższych, nie zapominając, iż naszej wolności przeszkadza grzech i nałogi (alkohol, papierosy, hazard i technika – wyzwanie naszego wieku). To Maryja jest dla nas wzorem nowego człowieka, całkiem wolnego, poddanego Chrystusowi. Maryja w wolności, świadomie wypowiedziała swoje Fiat. Jej życie skierowane było na Jezusa, zgodne z prawem i Słowem Bożym. Była wierna aż do końca, aż po Krzyż, bo wybrała WOLNOŚĆ DO …
Temat wolności podjęliśmy, pracując w grupach. Rozważaliśmy słowo Boże (Ga 5,1; 13-15). Zastanawialiśmy się m.in.: co dla nas znaczy być wolnym człowiekiem i dlaczego Maryja jest wzorem. Świadomi licznych zniewoleń, odwoływaliśmy się do dzieła Krucjaty Wyzwolenia Człowieka (KWC).
Gdy zgromadziliśmy się ponownie w auli, Krysia i Andrzej Konkolowie (Diakonia wyzwolenia) przybliżyli nam dzieło KWC, przedstawiając historię i sylwetki współpracowników patrona RŚŻ ks.Fr. Blachnickiego.
Andrzej przybliżył nam postać: bł. Bronisława Markiewicza – proroka naszych czasów; św. Maksymiliana Kolbe; sługi Bożego Stefana Wyszyńskiego i św. Jana Pawła II. Krysia natomiast dała świadectwo chrześcijańskiej miłości bliźniego, jako dzieło krucjaty. Oboje trwają w krucjacie od 2000 r.
Dorotka i Sławek opowiadali o ich drodze odkrywania dzieła KWC oraz o problemie Dorosłych Dzieci Alkoholików (DDA), którzy – na podstawie przeprowadzonych badań naukowych w 2008 r. – stanowili 40% populacji dzieci. Bardzo mocno wybrzmiał, przeczytany przez Dorotkę list DDA – poruszające świadectwo. Nawiązując do konferencji o. Andrzeja, zostaliśmy zaproszeni do wolności do czynienia dobra.
Dorotka podziękowała wszystkim, którzy pomagali w listopadowych rekolekcjach Diakonii życia „Seks w wolności, miłość bez barier – czyli o Bożym planie dla naszego małżeństwa”.
Przed końcową modlitwą zawierzenia KWC, Krysia w imieniu organizatorów zaprosiła na przyszłoroczny – już XX Bal Bezalkoholowy – 11.02.2017r.
Nasz moderator rejonowy o. Andrzej udzielił nam kapłańskiego błogosławieństwa.
Dziękujemy Bogu, że mogliśmy spędzić niedzielne popołudnie pożytecznie, we wspólnocie, wzajemnie się ubogacając.