„Akt małżeński – szansa spotkania z Bogiem i współmałżonkiem”
Niewątpliwie otrzymaliśmy kolejną życiową szansę – tym razem szansę na spotkanie i to z nie byle Kim… Z dwiema najważniejszymi Osobami naszego życia – z Bogiem i współmałżonkiem.
Spotkanie było wyjątkowe, bo i taki był temat – „Dla chrześcijan ciało i seksualność są o wiele bardziej wartościowe niż się powszechnie uważa” – podkreśla niejednokrotnie nasz gość – o.Ksawery Knotz – o którym mówi się często – „ten od seksu”. A jeśli nie jest to dla nas – chrześcijańskich małżonków – sfera wyjątkowa, to zapewne z powodu nieznajomości tematu. Uczestnicy rekolekcji mieli jednak okazję temat zgłębić – w teorii i praktyce, do której zachęcał nas ojciec… „A teraz idźcie poćwiczyć.” – słyszeliśmy na zakończenie dnia. Gorszące? Bulwersujące? Nie dla tych, którzy zdadzą sobie sprawę z tego, do czego powołał nas Bóg jako małżonków, jak pięknie i dobrze nas stworzył z całą gamą możliwych doznań…
Ojciec Ksawery, który w tak czasem zaskakująco beznamiętny sposób opowiadał nam o małżeńskiej namiętności i sposobach jej przeżywania… – a przy tym w tak rozbrajający sposób prostotą podejścia do tematu wywoływał czasem rumieniec zawstydzenia na naszych twarzach…, już od pierwszych wypowiedzianych do nas słów podkreślał, jak ważni są małżonkowie w Kościele – i mam wrażenie, że wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy- my sami jako uczestnicy Kościoła, ale i osoby duchowne, które często o naszą czynną obecność we wspólnocie Kościoła nie zabiegają…
Był to przepiękny, bogaty czas poznawania Bożego zamysłu wobec nas – małżonków – poznawania zagadnień teologicznych, seksuologicznych, owocnej pracy w grupach, dzięki której ubogacaliśmy się wzajemnie swoimi życiowymi doświadczeniami, czas małżeńskiego dialogu oraz wspólnej modlitwy w trakcie Eucharystii, które rozpoczęły i zakończyły rekolekcje oraz modlitwy ojca nad nami o wylanie Ducha Świętego na nas jako małżonków. Odkryliśmy na nowo bogactwo, jakie niesie ze sobą moc Sakramentu Małżeństwa i receptę na udane małżeństwo, którą jest nieustanne budowanie więzi na tysiąc różnych sposobów 🙂
Świadectwa uczestników mówią same za siebie:
„Razem z mężem przeżyliśmy wspaniały weekend na rekolekcjach prowadzonych przez o.Knotza.W tak radosnym miesiącu, kiedy przyroda budzi się cała do życia ,słychać wyraźniej śpiew ptaków, zapach kwiatów .W miesiącu kiedy tak blisko jesteśmy Matki Bożej w słowach litanii loretańskiej ;w kościołach, przy figurach , w zaciszach naszych domów. Znaleźliśmy czas by usłyszeć siebie na nowo w wymiarze nam znanym, ale inaczej nam ukazanym .Naszej miłości pozwoliliśmy rozkwitnąć na nowo. Boga zaprosiliśmy do naszego małżeństwa w dniu jego zawarcia. Każdy akt małżeński jest jego potwierdzeniem ,a naszym umocnieniem.”
„Bóg chce naszej radości i przyjemności
Od dłuższego czasu myśleliśmy o tym, aby wziąć udział w rekolekcjach poświęconych intymności małżeńskiej, czując, że w tej sferze życia mamy trochę do nadrobienia i naprawienia. Możliwość przeżycia takich rekolekcji pod wodzą ojca Ksawerego Knotza była dla nas, jak wygrana w totolotka J. A wszystko dzięki EiM G., którzy troszczą się, jak widać, nie tylko o rozwój duchowy naszej wspólnoty, ale też o nasze ciała. Wielkie dzięki, Kochani!
Cóż powiedzieć – każda para narzeczonych, a już na pewno każde małżeństwo powinno obowiązkowo przeżyć takie rekolekcje, aby odkryć, jeśli dotąd to się nie udało, że Bóg dając sobie nawzajem mężczyznę i kobietę w sakramentalnym związku, przewidział dla małżonków przebogatą, piękną i radosną przestrzeń współżycia, bliskości, zmysłowości, ciała, którym wyrażamy naszą miłość i jedność – tego wszystkiego, co potocznie nazywamy seksem, a co Bóg uczynił częścią ludzkiego życia i co pobłogosławił stwarzając pierwszych ludzi. Pocieszającym odkryciem tych rekolekcji było dla nas to, że trudności wpisane w tę sferę życia, które czasem przeżywamy, zdarzają się również innym małżeństwom i że warto ciągle na nowo walczyć o jakość przeżywania wzajemnej bliskości – nie tylko tej kończącej się aktem małżeńskim, ale również tej, która ma budować nasza więź w okresach wstrzemięźliwości. Słowo WIĘŹ było kluczem do wszystkich rozważań dotyczących naszego życia seksualnego, co dla nas znaczy, że trzeba nam dojrzewać w naszej relacji małżeńskiej na wszystkich jej poziomach, a to z pewnością ułatwi i uprzyjemni nam przeżywanie naszej bliskości fizycznej. Najważniejsze jednak było to, że Bóg chce, aby było nam dobrze i przyjemnie, że chrześcijański sposób przeżywania cielesności ma nam, jako małżonkom dawać prawdziwą satysfakcję, która nie powinna kojarzyć się nam z grzechem, ale z darem samego Boga.
Ojciec Ksawery, w swojej nieudawanej skromności, otwartości i mądrości, każdym słowem podkreślał niedocenianą często wartość małżeństwa dla wspólnoty Kościoła – przypomnieliśmy sobie, jak ważną misję powierzył Bóg sakramentalnym małżeństwom i poczuliśmy na nowo odpowiedzialność, nie tylko za siebie, ale za Kościół – ten nasz domowy i ten nasz powszechny.
Ten rekolekcyjny czas odnowił w naszym myśleniu i w naszych sercach poczucie wolności, jaką Bóg daje nam w okazywaniu sobie ludzkiej miłości – jeśli zakorzenimy w Nim nasze małżeństwo – w każdym aspekcie bez wyjątku – to słowa „Kochaj i czyń, co chcesz” wypełnią radością wszystkie skrywane zakamarki naszych dusz i naszych ciał.
Chwała Panu!”
„Rekolekcje z ojcem Ksawerym Knotzem były niesamowitym doświadczeniem. Zmagania z niejasnością w czystości seksualnej w małżeństwie zostały całkowicie wyklarowane. Ojciec Ksawery rzeczowo i dowcipnie rozwiał wszelkie wątpliwości. Stwierdzenie istnienia małżeństwa jako małej wspólnoty Kościoła bardzo nas poruszyło. Jesteśmy dumni i wdzięczni, że mogliśmy współuczestniczyć w tych rekolekcjach.”
„Rekolekcje z ojcem Knotzem pozwoliły nam uwolnić się od obwiniania, że robimy coś złego w okresie płodnym. Teraz jako mała wspólnota rodzinna budujemy więź w miłości i bez lęków.”
Niech Pan będzie uwielbiony w małżonkach, w każdym trudzie związanym z przygotowaniem tych rekolekcji, w osobie ojca Ksawerego, który przepełnionych Duchem Bożym głoszeniem Dobrej Nowiny zbliża małżonków do Boga i do siebie nawzajem.
Oby jak najwięcej małżonków w pełni świadomie z troską i odpowiedzialnością, a także gorliwością i twórczym zaangażowaniem podjęło radosny trud budowania małżeńskich więzi.
